W sobotę, 15 sierpnia 2020 roku, po ciężkiej chorobie w wieku 79 lat zmarł Henryk Wujec. Legenda solidarności, działacz społeczny, polityk, współpracownik KOR, wybitna postać podziemia antykomunistycznego, jeden z założycieli NSZZ “Solidarność”, poseł na sejm I, II, III kadencji, doradca Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, w 2009 roku wyróżniony tytułem Honorowy Obywatel Miasta Biłgoraja, autor felietonów do biłgorajskiej Gazety Samorządowej “Tanew”.
Henryk Wujec studiował na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1970 roku oraz na Politechnice Warszawskiej, gdzie w 1977 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu technologii elektronowej. W latach 1978-81 był pracownikiem Zespołu Elektryki w Polskim Komitecie Normalizacji Miar i Jakości.
Działalność opozycyjną rozpoczął w 1962 roku jako członek Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. W 1968 roku był uczestnikiem wydarzeń marcowych. W 1976 roku współorganizował pomoc dla robotników Ursusa i Radomia. W latach 1976-1977 współpracował z Komitetem Obrony Robotników, od 1977 do 1981 był członkiem Komitetu Samoobrony Społecznej KOR. W 1978 roku został wydalony z pracy za działalność w KOR. Był wielokrotnie zatrzymywany przez Służbę Bezpieczeństwa.
W latach 1980-1991 działał w Niezależnym Samorządnym Związku Zawodowym „Solidarność” jako członek Komisji Krajowej i władz Regionu Mazowsze.
Od grudnia 1981 do września 1982 roku był internowany, następnie do sierpnia 1984 roku więziony w Zakładzie Karnym w Białołęce, ponownie aresztowany we wrześniu 1984 roku i osadzony w Centralnym Areszcie Śledczym w Warszawie pod zarzutem próby obalenia siłą ustroju PRL.
Od 1988 roku był sekretarzem Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w Zespole ds. Pluralizmu Związkowego. W latach 1989-2001 był posłem na Sejm RP. Działalność parlamentarną rozpoczął jako poseł X kadencji Sejmu. Został wybrany jako poseł na Sejm również w I, II i III kadencji z ramienia Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. W 1990 roku współorganizował Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna, w latach 1990-1994 był członkiem Unii Demokratycznej, od 1994 roku Unii Wolności (w latach 1994-1999 był wiceprzewodniczącym Klubu Parlamentarnego Unii Wolności). W latach 1999-2000 był sekretarzem stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Następnie, do roku 2004 pracował w Towarzystwie Inwestycji Społeczno-Ekonomicznych.
Od 2004 r. pracował w Fundacji dla Polski. Był współzałożycielem Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych, prezesem Rady Polskiej Izby Produktu Lokalnego i Regionalnego, członkiem Rady Fundacji Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych. Był jednym z założycieli Forum Współpracy Polsko-Ukraińskiej, którego celem jest rozwijanie zdolności Ukrainy do ściślejszej integracji ze strukturami europejskimi.
Henryk Wujec bardzo aktywnie wspierał wszelkie biłgorajskie inicjatywy. Ułatwiał kontakty z parlamentarzystami, ministrami w Warszawie lokalnym działaczom samorządowym, biznesmenom, przedstawicielom administracji lokalnej, szkół, rolnikom i wszystkim, którzy potrzebowali jego pomocy. Był doskonałym „ambasadorem” Ziemi Biłgorajskiej, promował Biłgoraj w Warszawie, nasze lokalne tradycje, przyrodę, kulturę i kuchnię. Aktywnie przyczynił się do utworzenia pierwszej w byłym województwie zamojskim (1992 r.) organizacji pracodawców pod nazwą Towarzystwo Gospodarcze w Biłgoraju, które odegrało bardzo istotną rolę w procesie przekształceń gospodarczych. Zainicjował utworzenie Biłgorajskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. (1994 r.). W latach 1993-1994 był członkiem Komitetu Lokalnego, który przy pomocy ekspertów zewnętrznych opracował nagrodzony grantem PHARE Program Rozwoju Biłgoraja. Był jednym z fundatorów Fundacji Fundusz Lokalny Ziemi Biłgorajskiej, która służy społeczności lokalnej, gromadzi środki i wspiera ważne dla społeczności lokalnej projekty oraz funduje stypendia dla młodzieży.
Henryk Wujec wspierał tworzenie organizacji pozarządowych, aktywnie przyc壯陽藥 zynił się do budowy III sektora – społeczeństwa obywatelskiego i rozwoju lokalnej społeczności. Podkreślał konieczność odpowiedniego przygotowania procesu przemian gospodarczych i akceptowania integracji ze strukturami Unii Europejskiej.
Henryk Wujec był również jednym z pomysłodawców oraz bardziej aktywnych członków Biłgorajskiego Stowarzyszenia Kulturalnego im. I. B. Singera, którego celem jest ochrona i promocja wielokulturowej tradycji Ziemi Biłgorajskiej.
W 1999 r. został wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury. W 2004 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim, a w 2006 r. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Również w roku 2006, wspólnie z Anną Dymną otrzymał nagrodę im. Andrzeja Bączkowskiego przyznawaną osobom, które rozwiązują ważne problemy społeczne, kierują się ideą działania „ponad podziałami”.
Henryk Wujec kochał ludzi. U Jego boku zawsze była ukochana żona Ludwika, która wspierała we wszystkim swojego męża. Nade wszystko kochał Polskę. Nie mógł pogodzić się z niszczeniem dorobku Solidarności, łamaniem Konstytucji i dewastacją Państwa. Nawet na łożu śmierci apelował o udział w wyborach prezydenckich.
Biłgoraj stracił wielką postać, swojego prawdziwego ambasadora, niezwykle sympatycznego, odważnego, tolerancyjnego i dobrego człowieka, Polska zaś – prawdziwego patriotę.
(Źródło: bilgoraj.pl)
